rond en in een vliegtuig

normaal schrijf ik nooit zoveel en zo vaak achter elkaar, maar na een lange reis en veel zien wil ik sommige dingen gewoon delen/vertellen.
ik ga achterstevoren want de laatste staat nog fris in mijn geheugen....
de laatste vlucht gisteren van A'dam naar Malaga, laat in de middag en na 9 uur wachten op Schiphol, maar daar later over....zaten we, in het vliegtuig, te wachten tot we zouden vertrekken, nog geen centimeter hadden we bewogen, toen mijn achterbuurman, een Amsterdammer zei; "ik heb nou al last van een jetlag, wil je dat geloven?" samen met zijn buurman, ook zo te horen een Amsterdammer, hadden ze er echt zin in, en het zorgde voor een gezellig sfeertje.

een minder gezellig sfeertje kwam later door de kleintjes die op al mijn vluchten deze keer, het nodig vonden om hun stembanden te testen, langdurig te testen!
en de ouders die dit allemaal probeerden te sussen.....en hoe!!!
de kleine ettertjes werden niet een keer goed aangepakt, er werd, herhaaldelijk vriendelijk gevraagd of ze aub stil wilde zijn, vragen denk ik dan!!!! ze horen te luisteren!!!!!! meestal kregen ze een tablet in handen, die, de meeste keren, met kracht werd weggesmeten en geen ene keer is er een ouder boos over geworden, wat voor mij onbegrijpelijk is, ze smijten toch niet met een kleurboekje, want het zijn over het algemeen Ipads die die kleine termieten in handen hebben!
de mensen in de omgeving spoten bijna uit elkaar van ergernis en woede, maar de ouders bleven lacherig hun schoppende en meppende kinders vast houden in wurggrepen, en oh wat kookte mijn handen om niet even zo'n mini draak onderhanden te nemen en op een stoel neer te zetten en te zeggen dat ze hun mond dicht moesten houden....er werd gewoon niet opgetreden, maar het werd ondergaan, alsof ze het gewend waren van hun schatjes!!!
kinderen hoeven niet stil te zitten, dat kan niemand van ze verwachten, en het kan ook anders, er liep dan ook een alleraardigst mannetje vrolijk in het gangpad, kwam gedag zeggen, lachte en liep weer verder, geen kik heeft hij gegeven, zat stil tijdens het stijgen en landen en verder vermaakte hij zich opperbest, maar een ander, en dat kon je al aan dat hoofd zien, die was al bij voorbaat van plan om ff zijn zin door te drijven....door te gillen, zonder correctie van 1 van de ouders.
ook op Schiphol liepen er een aantal van die ongeleide projectielen rond. ouders lekker een eindje verderop aan de koffie en een broodje, rug naar ze toe, want wat je niet ziet bestaat niet, en de kids fijn andere mensen vervelen met hun gegil en ge-ren en stoten tegen stoelen
als klap op de vuurpijl, klommen ze in de hoge bloembakken die daar staan en waar bomen in groeien en begonnen ze elkaar met aarde te bekogelen.....en de ouders? die dronken koffie.
in de vlucht van S'pore naar A'dam zat ook een giller....en ook daar ging het tablet door het gangpad, werden pa en ma in het gezicht gemept en werd er niet tegen opgetreden, het werd gewoon in stilte aanvaard!
en dan wat over de mensen die langs kwamen lopen, ik had uitzicht op een van de toiletten, en hemel dan komt bij mij de vraag boven, wat doen ze allemaal in zo'n hokje???? want laten we wel wezen, zo groot is dat niet!
er ging er een in met weekendtas en kwam in zijn pyama weer buiten, sommige blijven er minstens een kwartier! sommige blijven, als ze er eenmaal in zijn, achter elkaar doortrekken....geen idee wat daar zo leuk aan is, want zulke grote behoeftes kan een mens onmogelijk in 1 minuut neerleggen.
mijn buurman deed na het eten zijn schoenen uit en zijn pantoffels aan, ik dacht, nou die stopt straks ook een pijn en gaat gezellig de krant lezen....maar nee, hij deed een lap voor zijn ogen en heeft de hele reis, tot het ontbijt, aan een stuk door in 1 houding geslapen!
en dan Schiphol, 9 uur wachten is leuk om mensen te kijken en er is veel te zien
het verschijnsel van je eten te fotograferen is ook hier doorgedrongen, zelfs een kop koffie met een slagroomgebakje wordt op de gevoelige plaat gezet....
en dan de echtelijke ruzies die je ziet, nerveus om wat komen gaat of voorbij is, worden zonder enige schroom of terughoudendheid in het openbaar uitgevochten, schelden tegen elkaar terwijl en met koffers gesleept worden
op de heenweg op Malaga airport stonden een paar noordelijke Europeanen voor me, van die Knackebrödtypes, een groep, dat was duidelijk, maar blijkbaar ontbraken er nog een stel, want er werd zenuwachtig naar de ingang gekeken en jawel er werd gezwaaid en er kwamen 4 man, 2 stellen aangewandeld,
ipv dat ze achter aansloten in de rij, gingen ze zonder vragen of verontschuldigen bij de anderen staan, zich niks van aantrekkend dat er een hele rij wachtenden achter ze stond, die ook op hun beurt wachten.
maar dit schijnt ook normaal te zijn, want op Schiphol gebeurde me dat ook met een hele groep opgedofte Surinaamse meiden, er stonden er 2 en er kropen er steeds meer onder de afsluitband door, tot de groep van om en nabij de 14 vrouwen/meisjes compleet was....
ik had de tijd, maar mensen achter me waren, terecht, toch not amused about it....
geen een dorst er iets van te zeggen want naar buiten toe kwamen ze erg agressief over en werden er blikken geworpen waar je niet echt door uitgenodigd werd om er iets van te zeggen.....maar ik had de tijd, ik moest nog 6 uur overbruggen....dus ik heb ze leuk kunnen bekijken
de hoeveelheid plamuur die die dames gebruikt hadden, daar hadden ze alle huizen met scheuren door de aardbevingen in Groningen mee kunnen dichten,
en dan de bling bling die er aan hing....heb ik het niet over de schoenen of schoeisel waarmee ze zich trachten voort te bewegen....in veelal minirokjes die niets te wensen deden overlieten....
het zijn een heleboel indrukken die binnenkomen en er zijn nog meer dingen die me opgevallen zijn, maar het is zoveel....teveel om op te schrijven, ik ben dan ook blij dat ik thuis ben na dik 25 uur reizen, en gewoon ff heel saai mijn eigen spullen zie en geen rumoer aan mijn oren heb

licht van lampen

vroeger was het heerlijk om in NL 's avonds de hond uit te laten, iedereen had de gordijnen open en kon er vrij naar binnen gekeken worden, niks geen gedoe over privacy, gewoon lekker "binnen loeren" bij iedereen
soms was wat je zag zo lelijk dat je vanzelf je hoofd de andere kant op draaide, maar er waren ook huizen bij waar je zo ff binnen wilde komen.
het zag er zo gezellig en knus uit, zo gezellig dat je het liefst ook op de bank wilde gaan zitten om het allemaal op je in te laten werken.
de afgelopen weken in Azië is dat gevoel een beetje ontleed voor mij, een bewustwording van het waarom het soms er zo uit kan zien voor een zit op de bank.
het is denk ik een gevolg van licht, welke lampen worden er in het donker gebruikt door de mensen,
je hebt hier van die joekels van flats staan, en in sommige kan je ook binnenkijken en daar kan je dan perfect zien hoe licht de boel kan opfleuren of killen....het vaakst het laatste
er zijn huizen/flats met van die bijna blauwe TL lampen aan het plafond, al dan niet rond, en dat is dan ook het enige wulpse er aan, maar ook kroonluchters die zelfs voor in het paleis Soestdijk nog te groot zouden zijn.
NL is eigenlijk een land van de schemerlampen en indirecte verlichting, je zult zelden bij mensen iedere avond het grote licht aanzien.
en dan is het de opstelling van waar ze staan, hoe het ervaren wordt of kan worden, gezellig of strak en cool.
dat is hier, in Azië, totaal anders, je koopt een lamp en zet het op meest gekke plaatsen neer, niet ff kijken van welke zou daar leuk/mooi staan, althans zo'n indruk krijg ik als ik hier in het rond kijk, of bij mensen binnen ben....het "gezellige" van wat we in NL hebben, wordt hier bij de lokale bevolking niet gehaald,
tegenwoordig zie je in veel nieuwe huizen ingebouwde spots in het plafond, en wel zulke grote dat je ze niet naar buiten moet laten schijnen, want dan heb je de kans dat de vliegtuigen die op licht vliegen een totaal verkeerde route zouden nemen of zelfs de landing inzetten, en dan zijn het er ook nog heel veel in zo'n plafond
in het laatste huis waar we woonden hadden we ook die knoeperts van lampen en die hadden onderling ook verschillende kleuren, van dat foute blauwe "daglicht" tot gelig licht, wat aangenamer voor je ogen was.
ik heb die lampen allemaal op kleur in het plafond verdeeld zodat ik niet als ik de verlichting aandeed, in een spotlight stond,
bij een vriendin is de lampenkap omwikkeld met doorzichtig plastic, al jaren!!! zo gekocht en er niet afgehaald, houdt de kap mooi! alleen is door de jaren heen het plastic groezelig geworden en bijna ondoorzichtig, maar blijkbaar storen ze zich er niet aan.
zo kwam ik ooit bij iemand thuis waar de TL balk fel aan het branden was, natuurlijk in het midden van het plafond! en het bankstel tegen de muur aangeschoven stond, er lag ook een matras in de kamer, de koffietafel stond ook naast de bank tegen de muur, en in het midden een groot niks met een granieten vloer, ik dacht dat ze voor een verhuizing zaten of dat ze bezig waren met het opknappen van het huis.
tot mijn stomme verbazing stond alles 6 maanden later, toen ik er weer kwam, nog zo, dat was hoe het interieur normaal was, het matras sleepte ze overal heen en het liefst voor de TV....hoe anders was dat dan in NL
je kunt ook duidelijk zien of er een ex-pat woont in zo'n flat of een Aziaat, aan de kleur van het licht
er zijn programma's zoals eigen huis en tuin op de TV, maar veel verandering geeft het niet, ook is er duidelijk verschil bij de mensen onderling, bij de Chinezen zijn het de muuropstelling, de Maleise mensen hebben banken met veel houtsnijwerk, wat je in NL op het kamp veel ziet, tierelantijnen en veel opsmuk, zoveel dat je soms duizelig wordt van de hoeveelheid, en echt van WC rolhouder tot gordijnen met ophouders en roesjes
de Indiase hebben een meer sober interieur, wel hier en daar wat opsmuk maar huiselijker, althans wat ik bij verschillende huizen heb gezien, en ook daar is de sleutel het licht, als er bij sommige huizen een goeie verlichting zou zijn, dan zou het zelfs in de verhuiswoning van de Chinese kennis nog iets wat knussigs kunnen worden....
ook leuk is als je soms bij de IKEA mensen ziet lopen met een camera en die een opstelling van een showkamer fotograferen, om dan met die foto alles te kopen en zo hun kamer in te richten, want zelf zien ze het niet
in de Europese noordelijke landen is het koud in de wintermaanden en dan moet je binnen blijven, dus kleedt je je huiskamer ook zo aan dat het ook prettig is om te verblijven, ook is het vroeg donker en dus moet er ook licht komen, en jaren van "ervaring" zorgt ervoor dat het aankleden met de paplepel ingegoten wordt en het bij de meeste als vanzelf gaat.
in Azië leeft men, net als de zuidelijke Europese landen meer buiten en ook daar zie je de inrichting niet zoals in het noorden.
maar door de airco leven meer mensen steeds meer binnen en is ook de vraag naar inrichting groter aan het worden,
maar als je een mooie inrichting hebt en een ronde TL balk in het midden van het plafond, dan zal het nooit zo worden dat je daar een keer gezellig op de bank wil gaan zitten....