gisteren maakte ik spercibonen klaar, of prinsessenbonen worden ze ook wel genoemd en mijn gedachte gingen terug naar vroeger, bij mijn moeder in de keuken, als je mocht meehelpen, want ze vond het vaak hinderlijk om ons er in de keuken bij te hebben, ze schoot dan niet op! maar soms mocht je meehelpen de boontjes breken, zij haalde de eindjes er af en ik mocht ze dan in stukjes breken....1 voor 1 maakte ze ze schoon, en 1 voor 1 mocht ik ze dan breken
tegenwoordig pak ik een stuk of wat bonen en snijdt ze tegelijkertijd de kop en konten af en dan hops zo door het midden, sneller dan wat ik van haar geleerd heb.....toen ze aan het dementeren was maakte ze iedere dag spercibonen klaar met een karbonaatje erbij....toen ik vlakbij ze ging wonen was dat een van de reden om voor ze te gaan koken. de andere laat ik maar onbeschreven.....
maar die spercibonen waren toch favoriet bij haar om die klaar te maken, en ik moet zeggen het is een rustgevende gebeurtenis om ze te ontdoen van boven en onderkant en ze dan doormidden te snijden....en het is helemaal leuk als ze dan ook smaken en dat deden ze niet gisteren, hier in Spanje hebben we nog geen lekkere spercibonen geproefd....maar na 3 dagen spercibonen eten smaakte de NLse bonen mijn vader ook niet meer zo lekker.
maar goed, tijdens het afhalen van de bonen dacht ik dus terug aan het huis waar ik vroeger gewoond heb, in hartje Leiden, het Noordeinde, een groot huis, veel kamers en de grote keuken, tegenwoordig zou je een moord doen voor al de details die er in zaten, hoge deuren met kleine raampjes, een granieten aanrecht met de gootsteen bekleed met kleine zwart witte tegeltjes met een koperen afvoer, en de geiser erboven....uitzicht was minder vanuit het keukenraam, maar het was wel rustig, we keken uit over de schuine glazen daken van de winkel beneden....de schouw in de keuken was ook erg aanwezig met het fornuis eronder, met aan de schouw een roesje als decoratie, rood/wit blokesmotief met een klein gehaakt kantje er aan
in de hoek op het aanrecht stonden een 3 pits oliestel voor het suddervlees en het dienblad wat nooit gebruikt werd
het huis was groot, te groot voor ons gezin met 3 kinders, dus werden er ook kamers verhuurd aan studenten, extra gezelligheid kwam zo ook in huis, maar allemaal kregen ze de huisregels in de handen gedrukt als ze voor het eerst bij ons "op kamers" kwamen wonen, en om het er goed in te prenten, hingen die ook, ingelijst, op het toilet, ik kon ze jaren later nog steeds opdreunen....
omdat het huis groot was, was het toilet ook groot, 2 vierkante meter, met raam en een fonteintje, en de deur met een haakje en oogje waar het haakje in gedaan werd
naast het toilet de eetkamer/speelkamer, omdat er niet buiten gespeeld kon worden hadden we een speelkamer waar niet al teveel troep gemaakt mocht worden, anders konden we niet fatsoenlijk zitten tijdens het eten, dus veel spul uit de kasten trekken kon niet....
de eethoek was ook van het soort wat tegenwoordig veel geld op zou leveren, dikke bewerkte bolpoten en een uitschuifbaar blad, als die helemaal uitgeschoven was, kon je bijna de kamer niet meer in, het was voldoende om het zonder vergroten te laten staan, stoelen waar je onmogelijk mee kon wiebelen en ook stoelen met armleuningen voor aan het hoofd van de tafel, ook stond daar een radio/pickup en dressoir in de kamer, samen met de gaskachel, en ook weer hier het uitzicht op de glazen daken van de winkel beneden, dit alles was aan de achterkant van het huis.
ik kan in mijn gedachte nog de inhoud van kasten herinneren en weet nog welke kleuren er waren, en de geur kan ik me nog goed voor de geest halen en dat kwam allemaal boven het afhalen van de spercibonen....
je hersens doen zo wie zo vreemde dingen als ze bijv een kleur zien of iets in het algemeen, of een geur, dan kan je ineens zomaar met je gedachte ergens belanden en zie je de beelden van vroeger weer voor je, kan je ineens in de tuin van je oma zijn, of op school....ik vond het in iedere geval leuk om weer terug te zijn in de keuken naast mijn moeder, met haar spercibonen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten